TULP EETTAFEL 1956
OVER DE KWALITEIT:
Tafel met onderstel in zwart of wit gelakt gegoten aluminium. Blad in zwarte marquina of wit calcutta-marmer. Gemaakt in Italië.
OVER HET PRODUCT:
Eero Saarinen ontwierp de Tulip serie in de jaren 50, op het hoogtepunt van zijn carrière. Hij ontwikkelde de Tulip-serie als onderdeel van zijn ontwerpen voor 'organische meubels' waarmee hij de formele orde in het interieur wilde herstellen. Sinds zijn tijd bij Charles Eames, vond hij een fascinatie voor het creëren van 'organische meubels', dat wil zeggen meubels in een enkele vorm gemaakt van een enkel materiaal. Saarinens visie was om de binnenruimte te bevrijden van de "zee van benen" waarvan hij dacht dat het visuele rommel veroorzaakte. Hoewel zijn ideaal was om zijn individuele Tulip-stukken te construeren uit een eenzaam stuk gegoten plastic, realiseerde hij zich al snel dat het moeilijk zou zijn om uit te voeren. In plaats daarvan concentreerde hij zich op de sierlijke vorm en offerde hij het hebben van een aluminium basis die nodig was voor een goede ondersteuning. De Tulip tafel en stoel vertegenwoordigen Saarinens uitvoering van zijn ideale 'organische meubel'. De "Tulip" -stoel en bijzettafel waren eigenlijk gemaakt van zowel glasvezel als aluminium, maar Eero Saarinen schilderde de hele basis wit om het eruit te laten zien alsof het van één materiaal was gemaakt.
OVER DE ONTWERPER
Eero Saarinen
Eero Saarinen werd geboren in Kirkkonummi, Finland in 1910. Hij studeerde in Parijs en aan de Yale University, waarna hij zich in de praktijk van zijn vader voegde. Eero streefde aanvankelijk beeldhouwkunst na als zijn favoriete kunst. Na een jaar op de kunstacademie besloot hij in plaats daarvan architect te worden. Veel van zijn werk vertoont een relatie met beeldhouwkunst. Saarinen ontwikkelde een opmerkelijk assortiment dat afhing van kleur, vorm en materiaal. Saarinen toonde een duidelijke afhankelijkheid van vernieuwende structuren en sculpturale vormen, maar niet ten koste van pragmatische overwegingen. Hij bewoog zich gemakkelijk heen en weer tussen de internationale stijl en het expressionisme, gebruikmakend van een vocabulaire van rondingen en vrijdragende vormen. Saarinen stierf in 1961 in Ann Arbour, Michigan.